| Chapter 2 |
1 | Pse ziejnė kombet dhe pse popujt kurdisin gjėra tė kota? |
2 | Mbretėrit e dheut mblidhen dhe princat kėshillohen bashkė kundėr Zotit dhe tė vajosurit tė tij, |
3 | duke thėnė: "Le t`i kėputim prangat e tyre dhe t`i heqim qafe litarėt e tyre". |
4 | Ai qė ulet nė qiejtė do tė qeshė, Zoti do tė tallet me ta. |
5 | Atėherė do t`u flasė nė zemėrimin e tij dhe do t`i trembė nė indinjatėn e tij tė madhe, |
6 | dhe do tė thotė: "E vendosa mbretin tim mbi Sion, malin tim tė shenjtė. |
7 | Do tė shpallė dekretin e Zotit. Ai mė ka thėnė: "Ti je biri im, sot mė linde. |
8 | Mė kėrko dhe unė do tė jap kombet si trashėgimi pėr ty dhe mbarė dheun si zotėrim tėndin. |
9 | Ti do t`i copėtosh me njė shufėr hekuri, do t`i bėsh copė-copė si njė enė prej argjile"". |
10 | Tani, pra, o mbretėr, tregohuni tė urtė; pranoni ndreqjen, o gjyqtarė tė dheut. |
11 | Shėrbeni me frikė Zotin dhe gėzohuni me drithma. |
12 | Nėnshtrohuni Birit, qė tė mos zemėrohet dhe tė mos vdisni rrugės, sepse zemėrimi i tij mund tė ndizet nė njė ēast. Lum ata qė gjejnė strehė tek ai. |