Chapter 9

et respondens Iob ait

vere scio quod ita sit et quod non iustificetur homo conpositus Deo

si voluerit contendere cum eo non poterit ei respondere unum pro mille

sapiens corde est et fortis robore quis restitit ei et pacem habuit

qui transtulit montes et nescierunt hii quos subvertit in furore suo

qui commovet terram de loco suo et columnae eius concutiuntur

qui praecipit soli et non oritur et stellas claudit quasi sub signaculo

qui extendit caelos solus et graditur super fluctus maris

qui facit Arcturum et Oriona et Hyadas et interiora austri

qui facit magna et inconprehensibilia et mirabilia quorum non est numerus

si venerit ad me non videbo si abierit non intellegam eum

si repente interroget quis respondebit ei vel quis dicere potest cur facis

Deus cuius resistere irae nemo potest et sub quo curvantur qui portant orbem

quantus ergo sum ego qui respondeam ei et loquar verbis meis cum eo

qui etiam si habuero quippiam iustum non respondebo sed meum iudicem deprecabor

et cum invocantem exaudierit me non credo quod audierit vocem meam

in turbine enim conteret me et multiplicabit vulnera mea etiam sine causa

non concedit requiescere spiritum meum et implet me amaritudinibus

si fortitudo quaeritur robustissimus est si aequitas iudicii nemo pro me audet testimonium dicere

si iustificare me voluero os meum condemnabit me si innocentem ostendere pravum me conprobabit

etiam si simplex fuero hoc ipsum ignorabit anima mea et taedebit me vitae meae

unum est quod locutus sum et innocentem et impium ipse consumit

si flagellat occidat semel et non de poenis innocentum rideat

terra data est in manu impii vultum iudicum eius operit quod si non ille est quis ergo est

dies mei velociores fuerunt cursore fugerunt et non viderunt bonum

pertransierunt quasi naves poma portantes sicut aquila volans ad escam

cum dixero nequaquam ita loquar commuto faciem meam et dolore torqueor

verebar omnia opera mea sciens quod non parceres delinquenti

si autem et sic impius sum quare frustra laboravi

si lotus fuero quasi aquis nivis et fulserint velut mundissimae manus meae

tamen sordibus intingues me et abominabuntur me vestimenta mea

neque enim viro qui similis mei est respondebo nec qui mecum in iudicio ex aequo possit audiri

non est qui utrumque valeat arguere et ponere manum suam in ambobus

auferat a me virgam suam et pavor eius non me terreat

loquar et non timebo eum neque enim possum metuens respondere